Manie

Manie
Ma·nie die; -, -n [-'niːən]; meist Sg, geschr; 1 der psychische Zwang, immer wieder bestimmte Dinge tun zu müssen (auch wenn man es gar nicht will) ≈ Besessenheit <eine Manie entwickeln; etwas wird bei jemandem zur Manie>: Da wäscht sie sich schon wieder die Hände! Das ist so eine richtige Manie von ihr
2 Psych; eine Phase einer psychischen Krankheit, in der der Kranke sehr selbstbewusst und übertrieben lebhaft ist ↔ Depression
|| hierzu ma̲·nisch Adj

Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Manie — Manie …   Deutsch Wörterbuch

  • MANIE — Du mot grec mania , qui signifie «folie furieuse», l’ancienne médecine avait fait le nom technique de la folie en général (les modernes en ont tiré les composés mégalomanie, érotomanie, kleptomanie, etc.). Dans la langue commune, la notion… …   Encyclopédie Universelle

  • manie — 1. (ma nie) s. f. 1°   Égarement d esprit. •   Depuis que parmi nous leurs brutales manies [des sectaires] Ne causent que des pleurs, MALH. II, 12. •   Maudite ambition, détestable manie, CORN. Cid, II, 3. •   Ainsi sans m aveugler d une vaine… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • manie — MANÍE, manii, s.f. 1. Boală mintală manifestată prin euforie, stare de excitaţie psihomotorie, logoree, halucinaţii, incoerenţă a gândirii etc.; p.ext. idee fixă care preocupă pe cineva. 2. (Cu sens atenuat) Preocupare exagerată pentru ceva;… …   Dicționar Român

  • mânie — MÂNÍE, mânii, s.f. 1. Izbucnire de iritare violentă, dar trecătoare, împotriva cuiva sau a ceva; furie, supărare mare. ♢ loc. adj. Iute (sau grabnic, rău) la mânie = care se înfurie uşor; irascibil. ♦ Necaz, ciudă. 2. (pop.; adesea determinat… …   Dicționar Român

  • Manie —   Village   …   Wikipedia

  • manie — MANIE. s. f. Fureur. Quand cette manie le tient. il l aime jusqu à la manie. l envie qui porte à faire des vers est une douce, une agreable manie …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Manie — Sf Besessenheit erw. fremd. Erkennbar fremd (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. mania Wut , dieses aus gr. manía Raserei, Wahnsinn, Wut, Tollheit , zu gr. maínesthai rasen , gr. maínein rasend machen , weiter zu ig. * men denken, erinnern . Als …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • manié — manié, ée (ma ni é, ée) part. passé de manier. 1°   Pris avec la main. Des étoffes maniées plusieurs fois.    Fig. •   Sur les matières les moins maniées par le gros des savants, il y a toujours un petit nombre de gens à craindre et qui n… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • manie — ma nie , n. [F. See {Mania}.] Mania; insanity. [Obs.] Chaucer. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Manie — (v. gr. Manĭa), 1) Tobsucht, Raserei, Wuth, s.u. Geisteskrankheiten C); M. sine delirio,[831] s. ebd. E); Manĭcus, ein Tobsüchtiger; 2) heftige, unwiderstehliche Neigung zu etwas; dann auch mit Zusammensetzungen, Bibliomanie u.a …   Pierer's Universal-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”